Biali ludzie zachowują się tak, jak gdyby nie otrząsnęli się jeszcze z szoku i przerażenia, jakie wywołała w nich epoka lodowcowa — pierwsza fala prawdziwej biedy i nieszczęścia, jaka przetoczyła się przez świat.
Do tej pory próbują podbić i obrabować jak najwięcej ciepłych krajów, wywożąc z nich wszystko, co mogło by im przetrwać śmiercionośną, wielomiesięczną zimę. Surowce, minerały mogące stać się walutą, futra zwierząt, materiały budowlane. Gorącą naftę.
Ogrzać, opłacić i zbudować ogromny dom, zgromadzić zapasy na kolejną gigantyczną, zabójczą zimą. W umysłach białych zdobywców ta zima ciągle nadchodzi i nie mija jednocześnie, stale grozi i zmusza do działania.
Na południu szukano raju. W raju jest ciepło i żywność. Zamiast ciepła i żywności północne, zestresowane kraje miały tylko armie.
PTSD, ang. posttraumatic stress disorder – zespół stresu pourazowego, zaburzenie stresowe pourazowe. Zaburzenie psychiczne będące formą reakcji na skrajnie stresujące wydarzenie (traumę), które przekracza zdolności danej osoby do radzenia sobie i adaptacji.
Urazem są skrajnie nieprzyjazne życiu
warunki przebywania na północnej półkuli.
Zaburzeniem jest cała historia świata
od wielkich odkryć geograficznych.
